ŹRÓDŁA WIEDZY O KLIMACIE
Nie ma rzetelnej wiedzy o klimacie bez odpowiednich i wiarygodnych źródeł wiedzy. Dlatego w rozdziale IV dr Andrzej Kassenberg wraz z dr Aleksandrą Kardaś odpowiadają na najważniejsze pytania w tym temacie i tłumaczą, czego potrzeba, aby źródło nazwać wiarygodnym oraz czemu źródła wiedzy o klimacie mają służyć.
Autorzy wskazują również na rzetelne międzynarodowe źródła wiedzy o tym temacie i raporty, a także na najważniejsze centra badawcze i informacyjne zapewniające nam sprawdzone informacje. Tekst wspomina także o najważniejszych organizacjach pozarządowych na świecie, które zajmują się ochroną przyrody i klimatu. Na koniec tej części autorzy prezentują przykłady rzetelnych portali internetowych, które również mogą być traktowane jako rzetelne źródła wiedzy o klimacie.
W dalszej części autorzy prezentują polskojęzyczne źródła wiedzy o klimacie. Omawiane są ośrodki rządowe, instytucje naukowe, think tanki, podręczniki pogłębionej wiedzy, portale internetowe czy pozarządowe centra edukacji ekologicznej.
W podsumowaniu autorzy zaproponowali, aby pod logiem United Nations Global Compact Network Poland utworzyć specjalną bazę danych odpowiednich źródeł wiedzy i informacji o klimacie. Powinny one być oceniane, a ich aktualność i rzetelność zatwierdzana przez ekspertów i ekspertki, tak aby korzystający z tych źródeł mogli mieć pewność co do ich wysokiej jakości.
Zapraszamy do zapoznania się z bazą materiałów edukacyjnych na stronie Materiały edukacyjne.
Statystyka jest nieodłącznym narzędziem umożliwiającym prawidłowe rozumienie skali wyzwania i procesów związanych z kryzysem klimatycznym. Dlatego w kolejnym tekście przedstawicielki Głównego Urzędu Statystycznego wskazują, co robi ich instytucja, aby te dane odpowiednio propagować i rozpowszechniać. Wskazują także na ich wysoką jakość oraz użyteczność w podejmowaniu odpowiednich decyzji dotyczących walki ze zmianą klimatu na poziomie samorządowym, biznesowym, krajowym czy nawet europejskim. Rozumienie i powszechna znajomość wyników badań statystycznych prowadzonych przez GUS jest więc istotnym składnikiem wiedzy, która powinna propagowana w ramach prawidłowej edukacji klimatycznej.
Rozdział zamykają dwie istotne opinie. W swoim tekście Antoni Bielewicz, dyrektor krajowy European Climate Foundation, wskazuje, jak budowanie powszechnej świadomości klimatycznej może zostać zrealizowane dzięki wsparciu proklimatycznych książek, filmów, stron internetowych czy rzetelnych badań społecznych i analiz. Dr Joanna Remiszewska-Michalak wzmacnia ten głos, prezentując spojrzenie biznesu na temat edukacji klimatycznej. Możemy przeczytać w nim, jak biznes już teraz działa na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu, jak zmienia się rozumienie jego roli oraz jak istotną rolę ma on nadal do odegrania, również poprzez konkretne akcje mające na celu budowanie świadomości społecznej na temat kryzysu klimatycznego. W ten sposób biznes staje się kolejnym źródłem wiedzy o klimacie i istotnym sojusznikiem w walce o przyszłość kolejnych pokoleń.
Artykuł ten jest podsumowaniem rozdziału IV: Źródła wiedzy – skąd wiemy o zmianie klimatu, będącego częścią raportu „Edukacja Klimatyczna w Polsce 2021”. Po więcej zapraszamy tutaj: Raport „Edukacja klimatyczna w Polsce”
