Kryzys klimatyczny to bez wątpienia jedno z największych wyzwań, przed którymi stoimy jako społeczeństwo oraz cywilizacja. Nauka nie ma tu już żadnych wątpliwości, jak wskazuje bowiem szósty raport podsumowujący prace Międzyrządowego Zespołu ds. Zmiany Klimatu (IPCC): Bezdyskusyjne jest, że wpływ człowieka doprowadził do ogrzania atmosfery, oceanów i lądów. Międzynarodowa społeczność naukowa podkreśla nie tylko powagę zagrożenia wynikającego z tego faktu, lecz przede wszystkim rozległe konsekwencje społeczne, ekonomiczne, ekologiczne, zdrowotne czy etyczne, z którymi mierzyć będziemy się w niedalekiej przyszłości.  

A jednak, chociaż eksperci i ekspertki od lat dostarczają nam różnorodnych narzędzi i rozwiązań dla przeciwdziałania temu zagrożeniu, nadal nie są one wdrażane w odpowiednim tempie i skali. Wynika to z faktu, że kryzys klimatyczny jest niezwykle złożonym problemem, wymagającym szerokiego i rzetelnego spojrzenia, a tej właśnie perspektywy nam brakuje ‒ po pierwsze: z powodu niewystarczającego zrozumienia powagi tego problemu wśród decydentów oraz ‒ szerzej ‒ w społeczeństwie, po drugie: z racji wynikających z tego wieloletnich zaniedbań w obszarze działań na rzecz ochrony klimatu. 

Kolebką całościowego i kompleksowego myślenia o świecie i jego problemach od wieków pozostaje środowisko uniwersyteckie. Jego rola wydaje się szczególnie istotna w Polsce, gdzie zasięg edukacji akademickiej jest wyjątkowo szeroki. Oznacza to jednak także ogromną odpowiedzialność i potencjalnie potężny wpływ środowiska akademickiego na społeczeństwo, w szczególności na osoby o wykształceniu wyższym, spośród których najczęściej wyłaniamy jednostki dokonujące odkryć i wynalazków czy podejmujące przełomowe decyzje polityczne, biznesowe oraz administracyjne.  

Powszechna i systemowa edukacja klimatyczna ma więc kluczowe znaczenie dla zwiększania świadomości na temat zmiany klimatu i możliwości przeciwdziałania negatywnym skutkom wpływu człowieka na środowisko.  

Mając na uwadze powyższe, jako Rektorzy, apelujemy o wprowadzenie w Polsce powszechnej, rzetelnej i kompleksowej edukacji klimatycznej na wszystkich szczeblach nauczania. Realizacja tego celu wymaga ścisłej, partnerskiej i konstruktywnej współpracy między instytucjami rządowymi, samorządami, związkami zawodowymi, organizacjami pozarządowymi i międzynarodowymi, ugrupowaniami politycznymi, młodzieżą, rodzicami oraz środowiskiem naukowym i akademickim. Chcemy niniejszym wyrazić naszą gotowość do podjęcia tejże współpracy ze wszystkimi wyrażającymi taką wolę podmiotami.  

Deklarujemy także, że ‒ działając w ramach swoich uprawnień i możliwości ‒ już teraz zwiększymy nasze wysiłki oraz wspólne starania na rzecz stworzenia kolebki odpowiedniej edukacji klimatycznej w zarządzanych przez nas ośrodkach akademickich. Do współuczestnictwa w tym przedsięwzięciu jak najszerzej włączymy społeczność uniwersytecką, zapewnimy też i wdrożymy rozwiązania, prowadzące do jak najszybszej realizacji wizji powszechnej edukacji klimatycznej, wypracowanej przez Okrągły Stół dla Edukacji Klimatycznej przy UN Global Compact Network Poland.